De laatste jaren
De nodige vernieuwing
In de jaren ’90 van het vorige millennium dreigde de Lucasgilde van Mechelen haar betekenis te verliezen. De oude leden bleven de vereniging trouw tot hun laatste snik. Maar jong bloed ontbrak. De talrijke kunststromingen van de 20ste eeuw waren aan de Lucasgilde voorbij gegaan. De gilde zweerde bij klassieke schilderijen en aquarellen, technisch degelijk maar erg klassiek in hun thema’s en vormgeving.
Daarbij dreigde de Lucasgilde haar tentoonstellingsruimte te verliezen. Sedert vele jaren kon de Lucasgilde voor haar jaarlijkse tentoonstelling terecht in de zalen van het Cultureel Centrum van Mechelen. De nieuwe cultuurfunctionaris wou eigentijdse kunst in het cultureel centrum brengen. De Lucasgilde was toen verre van eigentijds. En de kwaliteit van de tentoongestelde werken was heel ongelijk.
Eind jaren ’90 kwam samen met het nieuwe bestuur onder leiding van voorzitter Hugo Beullens en nieuw bestuurslid, Danny Breckpot de vernieuwing op gang.
Eindelijk werd er ingezien dat de Lucasgilde, indien ze haar bestaan verder wou verzekeren, een andere koers diende te varen.
Het oude en roemrijke verleden werd niet vergeten en er werden op de tentoonstellingen van 1997, 1998, 1999 hommages ingericht voor respectievelijk John Williams, Theo Blickx en Geert Reussens.
Daarnaast ging men op zoek naar nieuwe en jongere leden. Dus op dezelfde tentoonstellingen kwamen er ook nieuwere kunstvormen aan bod. Voor het eerst was er plaats voor fotografie, keramiek, litho’s en assemblages. Ook het getoonde beeldhouwwerk veranderde van uiterlijk en nieuwe technieken deden hun intrede. Er waren werken te zien uit metaal, was, stof, papier en wegwerpmateriaal.
Deze tentoonstellingen waren een duidelijke trendbreuk met het verleden maar toonde ook dat dit geen afbreuk deed aan de principes van onze stichter Willem Geets die de Lucasgilde oprichtte om jonge, beginnende kunstenaars een kans te bieden om tentoon te stellen.
Ook in het nieuwe millenium werd verder gewerkt op dezelfde wijze. Jonge kunstenaars komen en gaan, sommige vinden hun weg in de kunstwereld, andere stoppen met werken en zoeken andere uitdagingen. Zo blijft de jaarlijkse tentoonstelling steeds een leuke ontdekkingstocht want naast een aantal vaste deelnemers is er altijd wel iets nieuws te ontdekken.
Ook zin gekregen om mee te werken aan de toekomst van de Lucasgilde? Aarzel dan niet en contacteer ons.